Kimler geldi geçti kısacık ömrümden ,
Bir sen geçmedin yüreğimden.
Adını unuttuklarım , yüzünü anımsayamadıklarım,
Sesini çıkaramadığım bir sürü insan var.
Gidenlerin ayak izlerinin hepsini sildim de bir seni silemedim gönlümden.
Sakallarıma aklar, saçlarımdan teller düştü de,bir senin bakışın düşmedi gözlerimden.
Kaç kez yalnızlıkla baş ettim de, bir senin ayrılığın ile baş edemedim.
Kaç kez kavgaya girdim özlem ile hepsinde galip geldim de, gücüm bir tek seninkine yetmiyor işte..
Büyüdü yaşım, boyun eğdi çocukluğuma,
Sevdam yüreğime yük,
Hayaller, gerçeğime,
Sevdim insanların telaşını,
Ölüme bu kadar hızlı koşmalarını.
Bir şey almadan dünyadan,
Bir güzellik bırakmadan ardında,
Ben ise,Şimdi ölsem senden başka anlatacak mirasım yok,kimseye...
Yaşım kırka dayandı.
Aynalar bile darıldı.
Özlemin döndü yine inadına bana sarıldı.
Ekmek davası, yaşam kavgası derken,
Birde sevdan, düştü payıma..
Resmin hâlâ genç,ve hâlâ çok güzel.
Gülünce yüzüme düşen çizgileri utandıracak kadar.
Alışıyorum galiba yokluğuna yavaş yavaş, dünyalık sevinçlerimi suskunluğuma saklayarak.
Dinliyorum sessizliği,
Susuyorum,
Ne yanımdakilere seni anlatabiliyorum
Ne de yüreğime sensizliği..
Recep altın.
Şiit