YOKSULUM AMA ONURLUYUM
Dertten başka katığı olmayan
Vay yavan lokmam, bomboş sofram
Şu derme çatma yaşamımda
Dünya bana dert, bana dram
Şafaklarla gelmiyor günüm
Şu zor geceler bana haram
Yoksulum ama onurluyum
Sevgim dosta izzet-i ikram
Vay kaymağı, balı olmayan
Kalaysız sinim, paslı tasım
Aşımı, ekmeğimi çalan
Tüm utanmazlar bana hasım
Gözyaşlarıma dolan acı
Bende kanayan bir yürek var
Şu zulmün terkisinde bana acı
Bitmeyen fırtına, boran var
Ey zeytinsiz, peynirsiz sofram
Ne vicdan kalmış ne edep, ar
Çalıp çırpanlardan bizarım
Şu dünyada ne çok zulmü var
Ucuz bucaksız cehaletle
Dillere yalan yüklemişler
Şu amansız yoksulluğu
Tüm âleme yazgı demişler
Yoksulluk elinde kalan yaşam
Çocuklar yoksulluk topluyor
Eziyet çekene
Hep umut, umut gün bekliyor
Mehmet Çobanoğlu
13.03.2024
İstanbul
Şiir
